Psy w podeszłym wieku – oznaki starzenia i sposoby pielęgnacji

Jeszcze wczoraj Twój ukochany pies był pełnym życia szczeniakiem, a dziś jest siwiejącym seniorem szukającym ciepła i spokoju? Niestety, czas płynie nieubłaganie, a proces starzenia się ukochanych zwierząt przebiega znacznie szybciej niż u ludzi. Chciałoby się zatrzymać czas, by mieć pewność, że ukochane czworonogi zostaną przy nas na zawsze. Podobnie jak w przypadku ludzi, także psy wymagają zróżnocowanej opieki w różnych stadiach swojego życia. Każdy etap stawia przed właścicielem inne wyzwania ale dostarcza też olbrzymiej wiedzy i doświadczenia. Poniżej wyjaśniamy jak rozpoznać i zaspokoić potrzeby psów w podeszłym wieku. Omawiamy też w jaki sposób przygotować się do odejćia ukochanego towarzysza i jak radzić sobie z żałobą po jego stracie.

Psy starzeją się znacznie szybciej niż ludzie. Miło jest myśleć, że ukochane psy będą u naszego boku przez cały czas, ale ich średnia długość życia jest znacznie krótsza niż nasza. Średnio psy żyją od 10 do 13 lat. Zgodnie z Księgą Rekordów Guinnessa, najstarszym psem na świecie był australijski pies o imieniu "Blue Eye", który dożył 29 lat, 6 miesięcy i 12 dni.

Nie ma jednej, dobrej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ każdy pies starzeje się indywidualnie i nawet jako senior może być bardzo aktywny i pełen życia. Psy nazywane są seniorami od 7 roku życia. Kluczowe dla długości życia psa są rasa i jego wielkość. Większe psy starzeją się szybciej. Psy w podeszłym wieku często wyglądają inaczej niż wtedy, kiedy były młodsze. Niektórym pojawiają się siwe włosy na sierści, pogarsza się ich stan mięśni. Istotne jest by zapewnić starzejącym się zwierzakom odpowiednią opiekę.

Psy w podeszłym wieku można rozpoznać po charakterystycznych dla wieku oznakach. Trzeba pamiętać, że psy starzeją się bardzo indywidualnie i nie wszystkie z wymienionych oznak muszą się u nich pojawić:

• Sierść staje się szara lub biała
• Sierść staje się łamliwa i traci swój połysk
• Włosy sierści zaczynają wypadać
• Zapach ciała może stać się nieprzyjemny
• Łapy stają się porośnięte włosami
• Nos i łapy stają się bardziej zrogowaciałe niż u młodszych psów.
• Paznokcie wrastają lub łamią się
• Ciało staje się coraz bardziej sztywne
• Pies przybiera lub traci na wadze
• Pies traci muskulaturę
• Oczy stają się zwężone
• Oczy mogą stać się mętne
• Oddychanie staje się trudniejsze i bardziej słyszalne

Do zewnętrznych cech starzejącego się psa dołączają zmiany w jego zachowaniu. Zmiany te wynikają głównie z upośledzenia zmysłów (utrata słuchu i wzroku) oraz ograniczenia możliwości poruszania się. Zmiany behawioralne zależą od charakteru psa i nie występują u każdego osobnika:

• Ruchy są wolniejsze lub bardziej niepewne
• Pies unika schodów, wzniesień i skoków
• Pies sprawia wrażenie apatycznego
• Pies zaczyna wyraźnie kuleć
• Pies częściej zmienia pozycję podczas snu
• Pies przestaje reagować na wołanie lub charakterystyczne odgłosy
• Długi i nieregularny sen
• Pies jest przestraszony, gdy podchodzi się do niego od tyłu
• Pies nie ma apetytu
• Pies pije zbyt mało lub ma zwiększone pragnienie
• Trudności z orientacją
• Pies częściej się drapie
• Psu brakuje energii na zabawy lub długie spacery
• Pies unika kontaktu z innymi psami i ludźmi
• Maleje chęć eksploracji
• Pies przestaje być posłuszny

Starzenie się jest zjawiskiem naturalnym i nieuniknionym. Mogą mu towarzyszyć różne choroby. Ważnym jest, aby dolegliwości wieku starczego nie wpływały znacząco na dotychczasową jakoś życia. Niestety niektóre z chorób znacznie obniżają komfort bytu naszych ukochanych czworonogów, a czasami zmuszają nas do podjęcia trudnych i ostatecznych decyzji. Do typowych chorób psów w podeszłym wieku należą:

• Niewydolność serca (niewydolność krążenia)
• Przewlekłe choroby stawów (artroza i zapalenie stawów)
• Choroby narządów zmysłów, zwłaszcza słuchu (głuchota) i wzroku (ślepota)
• Choroby psychiczne, takie jak demencja psów
• Choroby nerek, problemy z prostatą, osłabienie pęcherza lub nietrzymanie moczu
• Guzki na ciele
• Nowotwór złośliwy (rak)

Ze względu na pogarszający się stan systemu immunologicznego psa w podeszłym wieku, wzrasta również ryzyko infekcji. Bakterie, pasożyty, grzyby i wirusy mogą łatwiej atakować organizm i w ten sposób go osłabiać. Zaleca się regularne wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Jeśli pies wydaje dźwięki spowodowane odczuwaniem bólu (piszczenie) lub silnie drży, odmawia jedzenia lub picia, to znak do niezwłocznego działania i skontaktowania się z lekarzem weterynarii.

Procesu starzenia nie da się powstrzymać, ale można sprawić by czas ten był dla naszych czworonogów komfortowy i pełen miłości. Każdy etap życia to wyzwanie nie tylko dla zwierząt, ale także dla ich właścicieli. Nie oznacza to, że czas, kiedy Wasz pies osiąga podeszły wiek musi być pełen trudów i zmartwień. Starzejące się psy potrzebują odpowiedniej uwagi, cierpliwości i wrażliwości. Jeśli Wasz pies osiągnął już wiek senioralny, ale ma wciąż wystarczająco dużo zapału i energii, zapewnijcie mu odpowiednią opiekę i pielęgnację, aby jak najdłużej zachować taki stan.

Sprawność fizyczna psa jest ważna, nawet w podeszłym wieku. Zamiast długich spacerów lub wycieczek, ogranicz się do krótkich, ale częstszych spacerów. Dostosuj się do tempa swojego psa. Świeże powietrze i ruch są dobre także dla jego mięśni. Pozwól psu na odpoczynek i, jeśli to możliwe, zapewnij go w ciepłym i suchym miejscu. Zimno i wilgoć, zwłaszcza jesienią i zimą są szkodliwe dla psich kości.

Psy, podobnie jak ludzie, potrzebują stymulacji psychicznej by utrzymać sprawność poznawczą w dobrej kondycji. W przypadku psów obowiązuje następująca zasada: Jeśli zaczniesz ćwiczyć uwagę i umysł psa stosunkowo wcześnie, łatwiej będzie Ci utrzymać psa w dobrej kondycji w podeszłym wieku. Wiele psów jest z natury ciekawskich, ciągle oczekują jakiegoś zadania do wykonania, ale niektóre z nich wymagają również naszego zaangażowania. Zachęcaj swojego psa grami pamięciowymi lub wywiadowczymi, odświeżaj mu stare komendy lub próbuj nauczyć go nowych. Używaj wizualnych pomocy lub dźwięków, aby naprowadzić psa na trop. Zabawy w poszukiwanie ukrytych przedmiotów mogą pomóc zmotywować psa w podeszłym wieku. Należy jednak uważać, aby nie przeciążać swojego ukochanego pupila.

Zdrowe odżywianie jest równie ważne co utrzymywanie sprawności fizycznej i psychicznej psa. Ilość karmy powinna być dostosowana do metabolizmu psa, jak również do jego aktywności ruchowej. Ponieważ psy w podeszłym wieku często mniej się ruszają, należy uważać, aby ich nie przekarmić i nie doprowadzić do nadwagi. Unikaj pokarmów wysokotłuszczowych i podawaj psu lekkostrawną karmę, która zawiera niezbędne witaminy i minerały. Sklepy specjalistyczne oferują karmy dla psów-seniorów, które zawierają ważne składniki odżywcze.  W przypadku zmiany diety psa warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Nie zakładaj, że zmiany w zachowaniu psa wynikają wyłącznie z jego postępującego wieku. Mogą one alarmować o dolegliwościachi i być pierwszymi oznakami choroby. Regularne badania kontrolne mogą zapobiec pogarszającemu się samopoczuciu psa i dać Ci więcej pewności w dalszym postępowaniu i opiece nad czworonogiem. Dzięki badaniom moczu i krwi można wcześnie wykryć wiele chorób i podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze. Poważne zabiegi operacyjne w starszym wieku muszą być  dokładnie przemyślane, ponieważ nie każdy zabieg gwarantuje lepszą jakość życia psa-seniora. W swoich rozważaniach należy  zasięgnąć obiektywnej porady lekarza weterynarii.

Zapewnij swojemu psu bezpieczne i dostosowane do jego wieku warunki. Stan zdrowia starszejącego się psa wymaga komfortowego otoczenia, dostosowanego do jego sprawności. Pomocne w zapewnieniu komfortu będą następujące rozwiązania: 

• Ruchome rampy lub podjazdy ułatwiają wsiadanie do pojazdów
• Komfortowe schronienie
• Podłogi antypoślizgowe zapobiegają upadkom i urazom
• Zapewnij psu ciepło w zimnych porach roku
• Zapewnij psu możliwość ochłodzenia się w lecie
• Jeśli pies straci orientację i zgubi się, lokalizator GPS na obroży pomoże w jego odnalezieniu.
• Stawiaj miski z jedzeniem i piciem na podwyższeniu, aby unikać bolesnego dla karku schylania się
• Obserwuj jak pies zachowuje się w towarzystwie innych ludzi i psów, w razie potrzeby unikaj kontaktu.
• Nie zostawiaj psa samego na zbyt długo, niektóre psy potrzebują bliskości, zwłaszcza w starszym wieku

To Ty najlepiej znasz swojego psa, obserwuj go i zastanów się jak możesz mu ułatwić codzienne życie.

Regularne wizyty u weterynarza oraz zabiegi są dla wielu właścicieli chorujących psów w podeszłym wieku obciążeniem zarówno logistycznym jak i finansowym. W przypadku psów o poważnych dolegliwościach i cierpiących w wyniku postępujących chorób może pojawić się myśl o uśpieniu czworonoga. Właściciele często zastanawiają się jak powinno wyglądać pożegnanie ukochanego zwierzęcia. Starzenie się i śmierć są częścią życia, dlatego ważne jest, aby odpowiednio wcześnie zająć się tymi kwestiami.

Część chorób można wykryć w ich wczesnym stadium za pomocą szybkich testów moczu (PEZZ), które wykonujemy zwierzakowi w domu. Niektóre z dolegliwości można leczyć domowymi sposobami bez konieczności interwencji lekarza weterynarii. Warto zastanowić się nad wykupieniem ubezpieczenia zdrowotnego dla swojego pupila, które w znaczącym stopniu pokrywa wysokie koszty leczenia i ewentualnych operacji chorującego zwierzaka.

ROSENGARTEN oferuje właścicielom zwierząt usługę funduszu pogrzebowego. Założenie funduszu odpowiednio wcześniej pozwala na rozłożenie kosztów związanych z pochówkiem w czasie. Właściele zwierząt już w momencie założenia funduszu określają swoje życzenia i oczekiwania  co do formy pożegnania ukochanego zwierzęcia. Dzięki temu, w momencie  odejścia pupila mogą w pełni skupić się na przeżywaniu żałoby bez zamartwiania się o kwestie organizacji pochówku.

W przypadku psów, które wyjątkowo cierpią z powodu chorób, lekarz weterynarii może wspomnieć o możliwości eutanazji zwierzęcia. Jeśli zwierzę cierpi na nieuleczalną chorobę, odczuwa silny ból, a wszelkie metody leczenia zawodzą, warto być przygotowanym na ostatnią wizytę u weterynarza. Ostatecznie, tylko ty możesz podjąć decyzję o eutanazji i jakkolwiek zadecydujesz, dokonasz właściwego wyboru. Jeśli będziesz miał wątpliwości co do swojej decyzji, poproś zaufanego lekarza weterynarii o radę.

Po podjęciu decyzji o uśpieniu psa, masz do wyboru: pożegnać się z nim w gabinecie weterynaryjnym lub w domu. Ponieważ psy są zwierzętami stadnymi, czują się bardziej komfortowo w towarzystwie swojej rodziny, swojego stada. Pies nie jest narażony na stresujący transport i niepotrzebny stres. Mimo, że eutanazja w gabinecie weterynaryjnym jest wygodniejsza dla lekarza, to uśpienie w warunkach domowych jest zdecydowanie bardziej komfortowe dla psa. Nie odchodź od niego, miej przygotowany jego ulubiony smakołyk i głaszcz go. Podczas eutanazji pies nie będzie odczuwał bólu i spokojnie zaśnie. Nie musisz pozostawać w tym trudnym momencie sam, poproś przyjaciół lub członków rodziny o wsparcie. 

Co dzieje się z psem po jego eutanazji?  Niektórzy właściciele zwierząt domowych podchodzą do śmierci bardziej pragmatycznie i pozostawiają ciało w gabinecie weterynaryjnym lub zlecają jego odbiór przedsiębiorstwom zajmującym się usuwaniem zwierzęcych zwłok . Inni skorzystają z usług firm organizujących kremację i pochówek zwierząt domowych. W ROSENGARTEN wykwalifikowani pracownicy omówią szczegóły pożegnania Waszego pupila. Doradzą w wyborze pamiątek, które pomogą zachować wspomnienia o wspólnie spędzonych chwilach. Właściciele zwierząt mają do wyboru kilka możliwości pochówku. Jedni, po kremacji indywidualnej ulubieńca, zabiorą urnę z prochami do domu.  Inni, wybiorą kremację wspólną, gdzie pupil odbędzie ostatnią podróż razem z innymi zwierzętami. Jeśli powierzycie pochówek zwierzęcia pracownikom ROSENGARTEN, możecie być pewni, że zawsze będziecie mieli u boku osoby, które zaoferują wam wsparcie i pocieszenie w żałobie.